Szkoła w Ugandzie

Szkoła w Ugandzie

Przedstawienie zagadnienia:

Dostęp do edukacji jest jednym z podstawowych praw człowieka. Pomimo tego miliony obywateli Afryki są pozbawione możliwości rozwoju. Brak edukacji przyczynia się do analfabetyzmu, a w efekcie do pogłębiania ubóstwa i szerzenia chorób zakaźnych. Szczególną uwagę należy zwrócić na fakt, iż problem ten dotyka w większości dziewczynek. Kobiety przyuczane są do pracy w domach i do opiekowania się dziećmi, gdyż przy skromnych środkach na edukację do szkół wysyłani są zwykle chłopcy. W wielu krajach afrykańskich dzieci muszą ciężko pracować. Nie mają ani czasu ani warunków aby się uczyć. Szkolnictwo boryka się także z ogromnym problemem, jaki stanowią przeludnione klasy – na jednego nauczyciela przypada nawet do 80 uczniów. Brakuje także podstawowych przyborów szkolnych i podręczników. Przyczyn nieuczęszczania do szkoły jest wiele. Pierwszą z nich jest brak pieniędzy. Często rodziców nie stać na posłanie dziecka do szkoły, za naukę trzeba bowiem płacić. Nawet jeśli szkoła jest utrzymywana przez państwo, trzeba zapewnić dzieciom mundurek, książki, niezbędne przybory szkolne, które wciąż są za drogie. Drugą przyczyną niechodzenia dzieci do szkoły są duże odległości między szkołą a miejscem zamieszkania. W rejonach wiejskich, aby dotrzeć na lekcje, dzieci muszą czasem iść pieszo 2-3 godziny. Zła sytuacja finansowa zmusza dzieci do pracy. Rodzice nie posyłają swoich pociech do szkoły, ponieważ chcą, aby pomagały w domu lub w gospodarstwie. Młodzi ludzie często chwytają się jakichkolwiek zajęć, po to tylko, aby przeżyć następny dzień.

Cel zajęć: 

zapoznanie uczniów z problemami w dostępie do edukacji w Afryce; uwrażliwienie uczniów na problemy ich rówieśników z innego kontynentu.

Metody: 

praca z tekstem, dyskusja, quiz

Materiały: 

tekst o edukacji

Przebieg zajęć:

1. Wprowadzenie

Nauczyciel przedstawia uczniom temat zajęć: dostęp do edukacji w Afryce. Pyta uczniów jak wyobrażają sobie szkołę w Afryce.

2. Szkoła w Polsce – szkoła w Ugandzie

Nauczyciel prosi uczniów, aby przeczytali tekst zamieszczony na kartach pracy (załącznik 1), a następnie w parach wypisali różnice między szkolnictwem w Polsce i w Ugandzie. Każda para odczytuje swoje pomysły, a następnie cała klasa analizuje je.

PODOBIEŃSTWA

1. Istnieją szkoły prywatne i publiczne
2. Za naukę w szkole prywatnej trzeba zapłacić czesne
3. Rok szkolny jest podzielony na semestry, pomiędzy nimi dzieci mają wakacje
4. Uczniowie mogą kontynuować naukę w szkole średniej i na studiach
5. Można uczęszczać do szkoły zawodowej, by przygotować się do wykonywania konkretnego zawodu (mechanika, budownictwo)

RÓŻNICE

Uganda

Trzy trymestry nauki w roku
Początek roku szkolnego w lutym
Brak wyposażenia (tablicy, kredy), niewykwalifikowani nauczyciele
Do 130 uczniów w klasie
Od czwartej klasy przedmioty w j. angielskim
Dzieci mimo ukończenia kilku klas często nie potrafią czytać i pisać
Dostęp do dobrej jakości edukacji jest płatny, a ceny przekraczają możliwości finansowe rodziców. Tylko po ukończeniu droższej szkoły można dostać się na studia.

Polska

Dwa semestry nauki w roku
Początek roku szkolnego we wrześniu
Łatwo dostępne podstawowe materiały, dobrze wyposażone szkoły, wykwalifikowani i dobrze przygotowani nauczyciele
Do 36 uczniów w klasie
Zazwyczaj wszystkie przedmioty w języku ojczystym
Po pierwszych trzech klasach szkoły podstawowej wszystkie dzieci potrafi ą czytać i pisać
Bezpłatna edukacja jest wysokiej jakości, chodząc do szkoły publicznej można ukończyć uniwersytet (także bezpłatny)

3. Co już umiemy powiedzieć w suahili

Nauczyciel informuje uczniów, że oprócz języka angielskiego wielu mieszkańców Ugandy posługuje się językiem suahili. Jest on używany w Afryce Środkowej i Wschodniej (Kenia, Tanzania, Demokratyczna Republika Konga, Uganda). Składa się z około 20 dialektów. Dawniej zapisywany był alfabetem arabskim, dziś używa się głównie alfabetu łacińskiego.
Nauczyciel prosi uczniów, aby rozwiązali zadanie 2 na kartach pracy. Zadaniem uczniów jest dopasować znane słowa w suahili do ich znaczeń.

SIMBA – LEW
RAFIKI – PRZYJACIEL
MOTO MOTO – GORĄCO
DUKA – SKLEP
BATA – KACZKA
HAKUNA MATATA – NIE MARTW SIĘ
SAFARI – PODRÓŻ

4. Pomagamy

Nauczyciel prosi uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą pomóc swoim rówieśnikom z ubogich szkół w Ugandzie. Następnie uczniowie wykonują polecenie 3 na kartach pracy. Ich zadaniem jest wykreślić te przedmioty, których wysyłanie do Afryki jest nieuzasadnione. Uczniowie tłumaczą, dlaczego zabierają lub rezygnują z zabrania poszczególnych rzeczy.
Prawidłowe odpowiedzi:

Nie zabieramy:
– używane podręczniki (są w języku polskim i nikt z nich nie skorzysta)
– zeszyty (są ciężkie i zajmują dużo miejsca, można je kupić w Ugandzie)
– maskotki (posłużyć może tylko jednemu dziecku, lepiej wziąć przedmiot, który posłuży większej liczbie dzieci, np. gra)
– ryż (przekazywanie żywności jest jednorazowym rozwiązaniem, często przyzwyczaja się w ten sposób ludzi do bierności i oczekiwania na pomoc; powinno się raczej dawać
„wędkę” a nie „rybę”, czyli możliwość wykształcenia, aby samodzielnie móc zaspokoić swoje potrzeby)
– używany telefon komórkowy (nie zaśmiecamy Afryki niepotrzebnymi w Polsce przedmiotami)

Zabieramy:
– sprzęt sportowy, np. piłki, kosze (te, które można kupić na miejscu są zwykle drogie i słabej jakości)
– kredki i farby (są to produkty drogie lub niedostępne na miejscu)
– pieniądze (zakup w Polsce i transport lub wysyłka podstawowych produktów jak ołówki czy zeszyty jest nieopłacalny, gdyż rzeczy te można kupić na miejscu w większej ilości)
– mikroskop (sprzęt taki nie jest możliwy do kupienia na miejscu)
– wyposażenie apteczki szkolnej (lekarstwa często są niedostępne w mniejszych miejscowościach lub bardzo drogie)
Nauczyciel prosi uczniów, by spróbowali ułożyć przedmioty, które należy zabrać w kolejności od najbardziej do najmniej przydatnych. Nie ma jednej prawidłowej odpowiedzi. Warto zwrócić uwagę, każda pomoc musi być odpowiednio dostosowana do rzeczywistych potrzeb. Dlatego zawsze trzeba najpierw poznać miejsce i sytuację ludzi, aby skutecznie im pomagać.

5. Podsumowanie

Nauczyciel krótko podsumowuje omawiane na zajęciach zagadnienia, zwracając uwagę uczniów na możliwości jakie daje im edukacja.

Załączniki:

Załącznik 1

Edukacja w Ugandzie

W Afryce środkowo-wschodniej to właśnie Uganda uchodzi za kraj, który ma najlepiej rozwinięty system oświaty. Istnieją tam dwa rodzaje szkół: publiczne i prywatne. Rok szkolny podzielony jest na trzy semestry. Rozpoczyna się w lutym, a kończy w drugiej połowie listopada. Na przełomie kwietnia i maja oraz sierpnia i września uczniowie mają wakacje, trwające trzy tygodnie.

Szkoły publiczne położone są głównie na terenach wiejskich i oferują bardzo niski poziom kształcenia. Brakuje w nich nawet tablicy i kredy, a nauczyciele nie są wykwalifikowani. Ich pensja również pozostawia wiele do życzenia. Klasy liczą nawet po 130 dzieci. Od czwartej klasy szkoły podstawowej wszystkie przedmioty wykładane są w języku angielskim. Część uczniów, mimo iż posiada świadectwo ukończenia klasy czwartej, nadal nie potrafi czytać ani pisać…

Jeśli chodzi o szkoły prywatne, to ich poziom jest zróżnicowany. Czesne może wynosić nawet do 400 euro (1800 zł), choć zdarzają się i takie szkoły w których trzeba zapłacić za semestr 20 euro. To i tak jednak duża suma, zwłaszcza dla tych rodzin, w których jest więcej niż jedno dziecko. Niestety, z wysokością czesnego nie idzie w parze jakość świadczonych usług. W wielu przypadkach jest tak, że uczeń choć jest analfabetą, otrzymuje promocję do następnej klasy – nierzadko dzięki interwencji rodzica, któremu zależy na tym, aby syn lub córka jak najszybciej zakończyli proces edukacji. Dzieci, które mają więcej szczęścia i otrzymają bardziej gruntowne wykształcenie, w lepszej i droższej szkole, stać będzie w przyszłości na kontynuowanie nauki w renomowanej szkole średniej i uniwersytecie. Te z gorszych szkół o studiowaniu będą mogły jedynie pomarzyć. Alternatywą dla szkoły średniej jest uczęszczanie do szkoły zawodowej, która oferuje m.in. takie kierunki jak: mechanika samochodowa, krawiectwo czy budownictwo.

Cały tekst: http://www.edulandia.pl/edukacja/1,101856,7593250,Jak_wyglada_edukacja_w_Afryce_.html#ixzz3o596Q51t

Powiązane Materiały