Edukacja w Afryce

Cel zajęć:

Zapoznanie uczestników z warunkami w jakich uczą się dzieci w krajach Globalnego Południa, w szczególności w krajach afrykańskich.

Metody:

omówienie problematki zajęć, praca w grupach, gra stymulacyjna, prezentacja

Środki:

zdjęcia szkół afrykańskich, kreda i tablica, papier, długopisy, prezentacja multimedialna, projektor

Przebieg zajęć:

1. Wprowadzenie

Prowadzący informuje uczniów, że podczas zajęć zapoznają się z funkcjonowaniem szkół afrykańskich. Podkreśla, że dowiedzą się, jak ich rówieśnicy uczą się na co dzień i do jakich materiałów edukacyjnych mogą mieć dostęp.

2. Gra symulacyjna

Uczestnicy proszeni są o usunięcie z sali krzeseł i ławek, następnie samodzielne zorganizowanie „czegoś do siedzenia“ – ważne w tym zadaniu jest kreatywne podejście, samodzielność oraz innowacyjność. Prowadzący wyjaśnia, że takie problemy spotyka się np. w szkołach w Malawi i Tanzanii.

Uczniowie zostają podzieleni na dwie grupy. Jedna z nich ma wyjść z klasy 10 minut i zebrać jak najwięcej informacji na temat budynku szkoły (kształt, otoczenie, ilość okien, rodzaj itp.) Grupa, która zostanie w sali ma nauczyć się liczyć do pięciu w obcym dla siebie języku (np. hiszpański, włoski, węgierski, twi, yoruba, quechua). Sposób nauki to ciągłe powtarzanie pięciu cyfr, zapisanych na tablicy.

Podsumowaniem zadanie jest konfrontacja obu grup. Mają powiedzieć czego się nauczyły, w jaki sposób byli zaangażowani w lekcję, ile zapamiętali, ile będą mogli powtórzyć informacji za kilka dni. Prowadzący wyjaśnia dwie metody: uczenia pamięciowego i przez doświadczenie.

3. Nauka liczenia

Nauczyciel pokazuje uczniom zdjęcia szkół z Afryki oraz zwraca uwagę na warunki infrastruktury, liczebność klas, metody nauczania, dostępność materiałów etc. Stanowi to punkt wyjścia do dyskusji.

Uczestnicy w małych grupach mają za zadanie w ciągu 20 minut zgromadzic wszelkie dostępne w okolicy materiały, które mogą wykorzystać w przeprowadzeniu lekcji „nauka liczenia do pięciu“. Pomysł lekcji ma umożliwić łatwiejsze i jednocześnie bardziej efektywne przyswojenie materiału przez uczniów. Po upływie 20 minut wszytskie zespoły prezentują swój pomysł na wykorzystanie prostych materiałów w nauce.

Warto zwrócić uwagę uczniom na różnorodność metod zaproponowanych przez nich, ogólnodostępność „pomocy dydaktycznych“, niezależne od infrastruktury, wyposażenia, kreatywne podejście do prostego tematu. Prowadzący wyjaśnia również, że europejskie metody nie zawsze będą skuteczne w pracy w krajach rozwijających się i należy dostosować metodologię do potrzeb uczniów, nie można zakładać nic z góry – należy zapoznac się z wymaganiami i potrzebami miejsca, warto szukać kreatywnych i jednocześnie tanich rozwiązań.